?یــا?ت هســت مــا?ر؟

?اســم قاشــق را گذاشتــے قــطار-هــواپیــما-کشــتے

?تایــک لقــمــه بیشــتربخــورم

?یــا?ت هســت؟

?شــ?ے خلــبانان-مــلوانــان-لوکــومــوتیــورانان

?میگــفتے بــخورتــابــزرگ بشــے

?آرے مــا?رم ...

?مــ?? عــا?ت کر?م هرچــیزے رابــ?و?? انکه ?وســت ?اشته باشــم بخــورم

?حتــے بغــض هــاے نتــرکیــ?ه ام

چون شکر:شیرین و،چون گوهر:زبان پارسی ست

فارسی،فرهنگی و آیین و نشان پارسی ست

آنچه از توفان و از باران نمی یابد گزند

کاخ فردوسی،خدای شاعران پارسی ست

بر سر یاران افغان و بلوچ آذری

شاخ پر بار زبان پرتوان پارسی ست

وحدت کرد و لر و تاجیک در ایران زمین

از زبان مشترک با دودمان پارسی ست

گرچه گوید همدلی از همزبانی خوشتر است

این زبان حبل المتین همدلان پارسی ست

این زبان مادری همچون نشانی از پدر

خار چشم ناتوان دشمنان پارسی ست

واژگانش در هجوم گویش بیگانگان

پاسدار گویش گویندگان پارسی ست

در بهارستان میهن،صد نگارستان بپاست

جای جای خاک پایش بوستان پارسی ست

چون سه رنگ پرچم سبز و سپید و سرخ ما

اگر خواهی تو از یاران محبت          نما بر دوستان خود محبت

تو گر خواهی محبت از خداوند        نما بر والدین خود محبت

محبت پیشه کن هر جا که باشی    که جاویدان بمانی در محبت

محبت هر کجا مشکل گشا شد      که دشمن دوست گردد با محبت

به هر جا کودکی خوشحال بینی       بدان خوشحال گشته از محبت

چه دستت خال هست از مال دنیا     فقیران کن نوازش با محبت

طــــــــــــبیبی گر نداری داروی درد      مریضان را دوا کن با محبت

چه خواهی خیر و شادی و شفاعت      قدم بگذار در باغ محبت

پیامبر آن رسول حق تعالی                 به هر کس داشت او هر جا محبت

اگر خواهی خدا بخشد گناهت           تو بر دوست و دشمن کن محبت

نمیبخشد خدا هرگز کسی را            که بی مهر است و باشد بی محبت

اگر داری تو عشق و شور و حالی       ترانه سر کن و شهر محبت

محمد شادمان بنما خدایا                  نما یا رب دوایم با محبت

  اگر خواهی که ببینی موج دریا را                به کشتی شو که دست آری دل ما را  

اگر گوهر بخواهی دل به دریا زن                  تحمل کن شب و طوفان دریا را

بیا با ما و اندر قهر دریا شو                      اگر خواهی بدست آری تو گوهر را

تو کشتی و دلم دریا نگر ای چشم صیاد        بکن صید و بگیر این دل هدف را

بیا شیرین تر از رویا به شب ها                 بیا بنگر تو این صبح طرب را

اگر خشکیده ساقه نخل خرما                نگر سر سبزی و بار و برش را

اگر گل ساقه اش از خار باشد               نگر کن غنچه و بوی خوشش را

اگر در وقت باران آسمان تاریک                تو بعد از ابر بین خورشید روشن را

تو ظاهر بینی و باطن چه دانی             محمد اندرون پیموده ره را